Lokalizacja źle zlokalizowana

Żyjemy w Polsce, więc wydawana tutaj gry/filmy/książki itp. też powinny być po polsku prawda? Okazuje się, że to zagadnienie nie jest wcale aż tak oczywiste. 

Uruchamiam "Metal Gear Solid 4". Grę o dość skomplikowanej, wielowątkowej fabule, zawierającej liczne dialogi i filmiki przerywnikowe. Gra jest oczywiście po angielsku, więc zrozumienie poplątanej fabuły, nawiązującej do historii z wszystkich wcześniejszych części staje się jeszcze trudniejsze. Podobny zgrzyt pojawia się wówczas gdy chcę zagrać w "Final Fantasy XIII" i "Bayonettę".
A i jeszcze jedno - to japońskie gry - japońszczyzna jest trudna do ogarnięcia nawet gdy poznaje
się ją w ojczystym języku. 

Na drugim biegunie są gry takie jak "Battlefield 3" czy "Crysis 3". Tytuły cechujące się prostymi, nieskomplikowanymi historyjkami, o których antyfani wręcz mówią, że nie mają fabuły. Te gry ukazały się w Polsce w pełnej polskiej wersji językowej, zawierającej spolszczone głosy i napisy. 

Dlaczego tak się dzieje? 

Odpowiedź jest prosta. Do procesu wydawniczego gier w Polsce dopchali się księgowi. W branży wprost mówi się, że na polski tłumaczone są tylko te gry, które mają szanse dobrze się sprzedać
w Polsce. 

Mam jednak wątpliwości co do tych prognoz. Moda na Japonię w Polsce trzyma się mocno.
Co najmniej połowa moich znajomych przyznaje się chociaż do ekstremistycznego oglądania anime.
Na facebooku społeczności fanów anime mają wielu polskojęzycznych fanów. Może gdyby tytuły takie jak "Final Fantasy" czy "Metal Gear Solid" ukazywały się po polsku to więcej osób by je kupiło? Według oficjalnej legendy polonizacji "Baldur' Gate-a" początkowo obawiano się niskiej sprzedaży,
a tymczasem egzemplarze spolszczonego "BG" sprzedały się błyskawicznie. 

Osobny wątek dyskusji stanowią czasem niepotrzebne dubbingi. Niektóre gry mają na tyle dobry oryginalny Voice Acting, że jakiekolwiek próby zastąpienia go dubbingiem są z góry skazane
na porażkę. Historia dubbingu zna mniej:

i bardziej drastyczne przykłady. 

Nie zawsze jest to wina złego doboru aktorów czy złej reżyserii. Czasem wydawca decyduje
się na przygotowanie dubbingu dopiero dla czwartej lub piątej części danej gry. Gracze przyzwyczajeni przez lata do danego głosu, nie są w stanie nagle zaakceptować polskiego duubingu, tym bardziej, że nie zawsze reprezentuje on wysoką jakość: 

Dla odmiany w przypadku "Hitman Absolution" nie zawiódł dobór aktorów. Ok,  głosy pobocznych postaci jak zwykle są cienkie, ale sam Paweł Małaszyński robi co może by wcielić się w rolę pana 47. Problem polega na tym, że gracze osłuchali się z oryginalnym głosem, grając w cztery poprzednie gry. W moim przypadku dodatkowo pojawia się dysonans poznawczy. Pawła Małaszyńskiego kojarzę
z wielu polskich seriali i filmów. W swoim czasie byłem wielkim fanem serialu "Oficer", gdzie grał jedną z głównych ról. Słysząc głos Małaszyńskiego myślę więc "Grand" z "Oficera" i nie potrafię go zaakceptować jako agenta 47 z Hitmana. A więc moim skromnym zdaniem dubbing nie zawsze jest potrzebny i wydawcy powinni brać to pod uwagę. Także zbyt charakterystyczne głosy mogą zepsuć dubbing. 

Tłumaczyć czy nie tłumaczyć? Osobiście jestem zwolennikiem wersji kinowych. Oczywiście najlepszym rozwiązaniem jest wybór - gdy gracz może sobie dowolnie wybrać wersję językową, wówczas grono niezadowolonych zmniejsza się do zera. Niestety wydawcy czasem bywają złośliwi. W grze "Turok" z 2008 roku miałem wybór między wersją polską, a czeską i węgierską. W takiej sytuacji pokusa by odłożyć oryginał na półkę, a wersję po angielsku pobrać z pirackiej zatoki jest po prostu zbyt silna. 

Jako, że marzy mi się mała dyskusja... no dobra, marzy mi się flamewar :) Zachęcam do wyrażania swojej opinii w komentarzach. A i obiecuję, że następny tekst nie będzie o grach (mam tego świadomość, że 14 na 10 tekstów tu umieszczanych właśnie dotyczy marnowania czasu przed komputerem). 

Pa pa, żyjcie długo i dużo czytajcie :)